Dag 5 (21 april 2009) Casey Key, Nokomis Beach

Picture this: 15 jaar geleden: een vader, een moeder, drie dochters, een kleinzoon en een schoonzoon wonen een maand lang in een paradijs. Een prachtige villa direct aan het strand.
Een maand lang niets anders dan dolfijnen spotten, schelpen zoeken, baantjes trekken in het zwembad (tja een zwembad in de tuin aan het strand...kan het nog decadenter?)........'s avonds naar de Sarasota Square Mall of naar de Walmart, een boek lezen op de veranda met uitzicht op de zee met ondergaande zon.........'s ochtends vroeg op om de kleine baby schildpadjes te zien die daar op het strand uit het ei kropen.

Jullie snappen: ik wou terug...terug naar deze plek. Gewoon uit nieuwsgierigheid. Was het nog steeds zo mooi? Weet ik er de weg nog? Staat dat mooie huis er nog?

Dus reden we in 40 minuten naar Nokomis Beach, Casey Key.

Met deze surf diva

Dit schelpen divaatje (met al haar kostbare strandvondsten)

En deze surf dude:

En terwijl de kids zich vermaakten ging mama de wandeling maken.......ze bekeek de huizen vanuit de duinen......vond er twee maar beide hadden geen zwembad meer in de tuin. Waarschijnlijk is het huis verbouwd of zelfs gesloopt. Er wordt veel gebouwd op deze plek. Maar deze villa had toch wel erg veel weg van die van 15 jaar terug......alleen geen zwembad en geen enkele aanwijzing dat dat er wel geweest was.....

Private boardwalks naar de huizen (zodat je geen gevaar loopt dat er een slang je pad kruist).

Casey Key road

Op de terugweg zagen we opeens een aantal gieren.......en ja hoor, een doodgereden wasbeer. Over een paar dagen ligt er waarschijnlijk alleen nog een skelet. De natuur doet zijn werk.

En altijd weer fijn om thuis te zijn.